پويا

به یاد کربلا دلها غمین است                  دلا خون گریه کن چون اربعین است

 رام شیعه در خون ریشه دارد                 نگهبانی ز خط خون چنین است

 چهل فجر خونین ، از عاشورا می گذرد.
و چهل غروب غمرنگ ، بر شهیدان کربلا ، گریسته است.
چهل روز ، از تجسم حماسه ی باور و ظهور فرهنگ شهادت می گذرد.
امروز ، روز خونین گریستن دلها ، و اشک ریختن دیدار است.
امروز ، اربعین است.
یاد آور شور عاشورایی حسین و حسینیان.
اربعین ، پیام گذار خون است و راوی داستان و احیاگر درس های عاشورا.

امروز اربعین است، جابر و عطیه را بر تربت سالار شهیدان می بینیم و اسیران آزاده را در گذر از کوی عاشقان.

و اهل بیت را در مرور بر مقتل شهیدان در منای کربلا.

و جای خالی رقیه ، گل پرپر رسالت بوستان رسالت را و کاروانی که بار غم دارد و بر کوی عشاق-کربلا- می گذرد و بار می افکند.

اربعین ، مراسم تجدید اندوه دودمان رسول الله  و فصل گریستن دوباره بر شهدای آل الله است و بهار اشک باریدن بر خاک پاک کشتگان بی کفن دشت نینوا. اربعین ، خزان گلهای روییده در گلزار علوی است.

ما سالهاست که با اربعین پیوند خون و گریه داریم.

قرن هاست که اربعین را ، شکستن دوباره بغض عاشورا در رواق زمان می شناسیم و شکفتن مجدد غنچه غم بر شاخه دلمان می دانیم.

اربعین رنگ ماتم دارد ، سیاه پوشی شام غریبان را به یاد می آورد و لحظه دشوار وداع آخر را و شهادت علمدار بر ساحل فرات را و آن سحرای خونین و غروب غم را.

کربلا نبرد کفر و دین بود و درگیری داد و بیداد ، و حق و باطل.